2024 seni nasıl kutlamamızı istersin?
Sevgili dostlar, sizlerin içinden 2024 yılına giriyoruz, yeni yılda umutlarımız var, gelecek günlerimiz aydınlık olacak, refah, kalkınmış, huzur dolu bir ülkede yaşayacağız. Çocuklarımızın, torunlarımızın geleceği aydınlık olacak düşüncesi geçiyor mu?
Ahh o eski yeni yıllar nerede! Nerede umutla bekleyişler!
Yeni yıla girerken sevinmenin yerine üzülmek gerek!
Neden mi?
Nedeni çok basit. Ömrümüzden bir 365 gün daha azaldı. Yani hep kaybettik, kazanmadık.
Size burada bununla ilgili hemen kısa bir hikaye anlatayım.
Zamanın birinde, İstanbul’da Eminönü’nde esnaflar var. Karşılıklı dükkanlar.
Birisi Mişon’un dükkanı, karşısındaki de Mehmet ağanın dükkanı. İkisi de esnaf. İkisi de kumaş satıyor.
Mişon’un dükkanına akşama kadar müşterinin birisi giriyor, birisi çıkıyor. Bizim Türk Mehmet ağa ise, ancak günlük masraflarını karşılayacak kadar satış yapıyor.
Akşam olunca dükkanlar kapatılırken, Mişon ” hay Allah bugün de zarar ettik”, diyor ve dükkanı kapatıyor.
Bu söz bizim Mehmet ağa’nın dikkatini çekiyor. Her gün aynı sözü söylüyor ve dükkanı kapatıyor Mişon. Kendi kendine düşünüyor. Yahu adam akşama kadar para basıyor, müşterilerin birisi geliyor birisi gidiyor, gene de her akşam bugün de zarar ettik diyor, bu nasıl iştir. Ben bunu ona soracam diyor ve bir gün Mişon dükkanını kapatırken soruyor.
-Komşu, her gün dükkanını kapatırken, “Hay Allah bugün de zarar ettik” diyorsun. Sen bizden çok kazanıyorsun, ne zararı, zarar eden biziz, sen hep kar ediyorsun. Neden böyle söylüyorsun,” diyor.
Mişon gülüyor ve evet komşu, bugün de zarar ettim. Çünkü bugünde akşam oldu ve ömrümden bir gün daha eksildi, diyor.
Evet dostlar, 2023 yılı da geride kaldı ve bizler de ömrümüzden 365 gün daha kaybettik ve zarar ettik. Şimdi 2024 yılına gireceğiz, bunun neresine sevinelim. Her geçen gün kaybediyoruz.
2023 yılı zaten acılar ile dolu geçti. 6 Şubat 2023 de 11 ilimizi kapsayan çok büyük depremin olmasının üzerinden bir yıl geçti, halen yaralar sarılmadı. Acılar devam ediyor. Biz kendi acılarımızı unutuyoruz, şimdi de İsrail’in Filistin’lileri katletmesine üzülüyoruz.
En büyük üzüntümüz de üst üste gelen acı haberler. Genç evlatlarımızın, askerlerimizin vatanları uğruna pisi pisine PKK ve terör örgütlerince öldürülmeleri.
Hep garipler öldürülüyor, neden zengin çocukları ölmüyor, diye söylemler yapılıyor.
Boş söylemler. Nedeni gayet basit.
Zenginlerin çocukları nasıl askerlik yapıyorlar?
Onlar paralı, sözleşmeli asker olurlar mı?
Göz göre göre, sözleşmeli asker olup, ölümü göze alarak askere giderler mi?
Elbette fakir, iş bulamayan, çaresiz insanların evlatları, hem vatan sevdası ile hem de para kazanmak amacı ile bile bile sözleşmeli personel oluyor ve askere gidiyor.
Askerlikte de risk çok fazladır. Görevler ağırdır. Maalesef terörle mücadele etmek de kolay değildir. Ne kadar tedbirli olursan ol, şehit olmak mümkün olabiliyor.
Devlette mutlaka birileri görev yapacaktır. Yaptıkları görevler de kutsaldır. Kimse evladının ölmesini istemez. Acıyı yaşayan bilir. Allah kimseye bu acıyı tattırmasın. Ölenler üzerinden de siyaset yapmamak gerek.
İnsanın ağrına giden, pisi pisine öldürülmeleri. Vatanın topraklarını savunma durumunda geçmişte İstiklal savaşında, Çanakkale’de ölen evlatlarımız için de yürekler yanmıştır. Lise talebeleri bile askere giderek, şehit olmuşlardır. Ancak, o günkü şartlar vatanın işgali idi, bu nedenle kadınımız, erkeğimiz, çocuklarımız, hep birlikte vatan için savaşmışlar ve canlarını ortaya koymuşlar, bugünkü yaşadığımız ülkemizi bizlere bırakmışlardı.
Bugün emperyalistlerin destek verdiği PKK denen terör örgütü ile uğraşırken genç evlatlarımız pisi pisine öldürülmekteler.
İşte insanın içi bunun için sızlıyor!
Amerika başta olmak üzere İsveç ve diğer bir çok batı ülkelerinin de destek verdiği bilinmekte olan terör örgütleri yüzünden genç evlatlarımızın öldürülmelerine elbette yürekler dayanmıyor, üzülüyoruz.
Halkın geçim gücü gittikçe azaldı, kiralar aldı başını gidiyor, çare bulunamıyor. Açlık sınırı yükseldi, gençlerin ümitleri kalmadı, ülkeden kaçan kaçana.
Emeklilerin durumu perişan. Sanki emeklilerin yaşama hakkı yok. Aldıkları maaş ile geçinmeleri gittikçe zorlaşıyor. Onlarda kira veriyor, onlarda yemek içmek zorundalar.
Siyasilerimiz sağ olsunlar, sert üslupları ile, ortalığı gerdikçe geriyorlar, vatandaşı birbirlerine düşman ediyorlar.
Vatandaşın sinirleri gergin, her an en ufacık bir olayda, kavga ediliyor, hatta yaralanmalar, öldürmeler bile olabiliyor.
Dolar yükseldikçe yükseliyor, faizler bir türlü aşağı çekilemiyor, ürünlerin fiyatları da her gün arttıkça artıyor, zamlar yağmur gibi yağıyor.
2024 yılında daha da zamlar gelecek. Hadi şimdi siz gelin de 2024 yılı geldi, yeni yılda mutlu olacağız diye sevinin ve 31 Aralık gecesi 2023 sana güle güle, 2024 hoş geldin diye sevinin.!
2024 yılının üçüncü ayında Belediye seçimleri var. Çok önemli bir seçim. Ülkenin belki de kaderini belirleyecek bir seçim. İktidar partisi ve ortağı olanlar kaybettikleri Belediyeleri alabilmek için müthiş bir mücadele içerisine girecekler. Kaybettikleri belediyeleri geri aldıkları taktirde, 2024 yılında bakalım hangi gelişmeleri göreceğiz ve şahit olacağız.
Umutlarımız tükenmemeli, gelecek günlerimiz daha iyi olmalı, ömrümüz tükenirken, biraz huzur, biraz mutlu, kimseye muhtaç olmadan yaşamak hakkımız olmalı, öyle değil mi?
Zengin ile fakir arasında uçurum kalkmalı, Devletimiz güçlü olmalı.
2024 yılı, hadi sen bizlere şans getir, uğur getir. Her gün ömrümüzden bir gün alsan da, yaşamımız mutlu ve huzurlu olsun. Ülkemde kavga olmasın, barış olsun. Kalkınmış, müreffeh, mutlu, huzurlu bir ülke olsun. Hadi 2024 bunları bizlere sağla.
Gene de biz diyelim ki; 2024 yılı tüm dünya için ve ülkemiz için hayırlı olsun. Barış ve kardeşlik öne çıksın. Savaşlar son bulsun. İnsanca bir yaşam dünyaya hakim olsun.
27.12.2023
Zekeriya Tümer
Bir yanıt yazın