Birleşmiş Milletler Kadın Birimi (UN Women) raporuna göre, gıda güvensizliği, yetersiz beslenme ve enerji yoksulluğu gibi sorunları daha da artırdı. Ortaya çıkan yaşam maliyeti krizleri, özellikle kırsal bölgelerde yaşayan kadınların geçim kaynaklarını, sağlığını ve refahını tehdit etti. Gıda, yakıt ve gübre fiyatlarındaki hızlı yükselişi tetikledi.
Kadınlar, gelişmekte olan ülkelerdeki tarımsal işgücünün %40’ı ,Güney Amerika’da %20’si ,Afrika ve Asya’da %50’nin üzerinde.Ama küresel olarak kadınların %15’ araziye sahip.
Cinsiyete dayalı şiddet, kadınların hayatta kalma şansını azaltıyor. Geçimlerini sağlamak için çocuk yaşta evlendirilmeleri, ücretsiz ev işlerine ayrılan emeğin adaletsizliği eşitsizlikleri katlıyor.Koşullar kadınların ve kız çocuklarının fiziksel ve zihinsel sağlığını tehlikeye atıyor.
“Kırsal Kadınlar Küresel Yaşam Maliyeti Kriziyle Yüzleşiyor” temasıyla kırsal bölgelerde herkesin eşit fırsatlara sahip olması gerekiyor.Kırsal kesimdeki kadınların ve kız çocuklarının refahı artırmak zorundayız. Yoksa sürdürülebilir kalkınmanın gerçekleşmesi mümkün değil.
Kadınlar, kırsal kesimde ve ev işlerinin büyük bir kısmını üstleniyor.Ayrıca tarımsal üretimden gıda güvenliğine,beslenmeden arazi ve doğal kaynak yönetimine katkıda bulunuyor.Bunun yanında kırsal kesimlerde yoksullukla mücadele ediyor.Küresel olarak aşırı yoksul koşullarda yaşayan 1 milyar insan var.
Asya ve Sahra Altı Afrika’nın gıda üretiminin %80’ini sağlıyor ve 2,5 milyar insanın geçimini destekliyor. Ancak kadın çiftçiler toprağa, krediye, tarımsal girdilere, pazarlara ve yüksek değerli tarımsal gıda zincirlerine erişimde birçok zorlukla karşı karşıya kalıyor.
Kırsal kesimde kadınların karar alma gücü ve siyasete katılımları kısıtlanmaya devam ediyor. Kırsal alanlardaki kadınların üretken kaynaklara, eğitim ve sağlık gibi kamu hizmetlerine, su ve altyapı hizmetlerine erişimi de oldukça sınırlı.
Kadınların iş yükleri, erkeklerin mevsimlik iş göçleri zamanında daha da artıyor. Emeklerinin çoğu, ev içinde kaldığı için görmezden geliniyor ve önemsiz kabul ediliyor.
Hükümetler ve sosyal kuruluşlar bu konuya önem vermeli. Kırsal kesimdeki kadınlar politik ve sosyoekonomik açıdan güçlendirilmeli ve karar alma süreçlerinde eşitlik sağlanmalı.
Her yıl 15 Ekim’de kutlanan Dünya Çiftçi Kadınlar Günü’nde çiftçi kadınların kırsal kalkınma, gıda güvenliği ve yoksulluğun ortadan kaldırılması konularındaki büyük katkılarını hatırlamalıyız..
Kadınlar kırsal ekonomide çiftçi, ücretli işçi ve girişimci olarak büyük ve önemli bir rol oynamaktadır. Kadınlar aynı zamanda eve yiyecek getirme, çocuk ve yaşlı bakımı dahil olmak üzere aile üyelerinin sorumluluğunu üstlenmektedir.
Kırsal kesimdeki kadınlar cinsiyete dayalı ayrımcılık ve toplumsal kurallar, ücretsiz işlerde çalışma, eğitim, sağlık hizmetleri,mal-mülk, finans ve diğer alanlarda kısıtlamalarla karşılaşmaktadır.
Dünya nüfusu hızla artmakta, kentleşmede bir artış olmaktadır. 1990’da dünya nüfusunun %57’si kırsal kesimde yaşarken,2019 yılında %44’e düşmüş.Kırsal kesimde 2030 a kadar %40’a düşeceği düşünülmektedir.
Kentsel alanlar kalabalık olup,tarımsal alandakilerin sayısı da azalmıştır.1991 yılında tüm dünyada tarımda çalışanlar %44, hizmet sektöründe %34, sanayide ise %22 iken; 2019 yılında yarısına inmiştir.Sanayi sektöründeki payı sabit kalırken %23,tarımsal kesimdeki %27’ye gerilemiştir.
ILO’ya göre dünyadaki tarımsal istihdamın %89’u kırsal alanlarda, tarım işçilerinin %11’i kentsel alanlarda çalışmaktadır. Dünyada kırsal alanların %49’u tarım alanında %10’u imalat sanayiinde, %8’i de inşaat sektöründe çalışmaktadır.
2019 da dünyadaki kırsal işgücü %62,kentsel alanda%60’ta kalmıştır. İşgücüne katılım oranı Afrika ve Asya-Pasifik bölgelerindeki kırsal alanlarda kentsel alanlara oranla daha fazlayken, bu durum Amerika Kıtaları, Avrupa ve Orta Asya, Arap ülkelerinde tam tersidir.
Ülkelerin gelir seviyesine bakıldığında ise, yüksek gelirli ülkeler dışında bütün gelir gruplarında kırsal alanlarda işgücüne katılım oranının daha fazla olduğu görülmektedir.
Kırsal alanlarda yaşayanlar buldukları bir işe girerken,kentsel alanlardaki işsizler kendilerine uygun bir iş arar. İşgücü dışındaki emekliler,öğrenciler,ev kadınları kayıt dışı,kırsal alanlarda,düşük sosyal güvence ve yetersiz maaşla çalışırlar.
Dünyanın her yerinde ve bütün gelir grupları arasında erkekler kadınlara göre işgücüne daha fazla katılıyor.
2019’da dünyada kentsel alanlardaki işgücünün %46’sı işsizdir.Kırsal kesimde tam tersidir. 2019 yılında%46’sı zamana bağlı eksik istihdam edilmektedir.
Hem kırsal,kentsel kesimde,erkek işsizler kadın işsizlerden fazla ama potansiyel işgücünde kadınların payı erkeklere göre daha büyüktür.Toplumsal cinsiyete dayalı sosyal normlar, erkekleri iş aramaya ve bir işte çalışmaya daha fazla itiyor.
Kırsal alanlarda yoksulluğun yaygın olması, uygun işsizlik yardımları, sosyal güvence, yeterli birikim veya ekonomik desteğin yokluğuyla birleştiğinde, kırsal alanda çalışanlar uzun süre işsiz kalmayacağı için, çalışma koşulları iyi olmasa bile bulduğu herhangi bir işe girmek zorunda kalabilir.
2019’da dünya genelinde kırsal kesimde yaşayan (15-24 yaş arası) gençlerin işgücüne katılımı %43 kentsel alanda %39 dur.
Kırsal kesimde gençler işgücüne erken katılmak zorundadır.Kentsel kesimde gençler yükseköğretime, ücretsiz stajyerlik işine zaman ayırmak zorundadır.
Kentsel alanda genç kadın öğrenim/eğitimde olurken,kırsal alanda genç kadınlar,ne eğitimde ne öğrenimdedir.
Genç kadınlar ücretsiz ev işi,bakıcılık,hayvanlara bakma ve tarlada çalışmaktadır.
2019 yılında dünyadaki kentsel alanlarda çalışanların %70’i başkası için çalışırken,kırsal alanlarda %32’dir.
Ben kırsal kesimde doğup büyüdüm.Sabah ezanıyla kalkan insanlar kadın erkek hayvanını sığıra gönderip çifte çubuğa,tarla tapana,çapaya koşar.
İnsanlar birbirine yardıma gider ya karşılıklı ya da parasıyla,buna meci denir.İş sahibi onlara en güzelinden öğle yemeği hazırlar.
Özellikle bizim ülkemizde kırsal kesimde kadının işi aynen kentsel kesimdeki çalışan kadın gibidir.Kırdaki işi bitince koşarak evine gelir. Yemeğini,temizliğini,bulaşığını,çamaşırını,çocukların bakımını üstlenir.Ama bunları yaptığı için ne maaş alır,ne de emeklilik gibi bir sosyal güvencesi vardır.Üstüne üstlük zorla sevmediği bir adamla evlendirilir,evlenesiye babadan,evlenince kocadan durmadan dayak yer,hatta tecavüze uğrar ya tecavüzcüsüyle evlendirilir,ya da öldürülür.
Gelenek göreneklerimize göre kentsel kesimde kadın işten gelince bu işlerin hepsini yapar ama tek farkı çalıştığının karşılığını maaş olarak alırken,yaşlılığını da güvence altına alır ve emekliliğine hak kazanır.Burda da kadın için tehlike bitmemiştir.Patronları tarafından taciz edilir,kokudan ve utancından söyleyemez,söylese ne olacak,baba,kardeş,ya da koca tarafından ya öldürülür,ya suçlanır.”Kancık köpek kuyruk sallamazsa,erkek köpek peşinden gitmez”gibi aptalca sözlerimiz vardır.
Anlayacağınız,kadın olmak çok zordur,hele benim ülkemde,hele hele kırsal kesimde…Dünya Dünya Çiftçi Kadınlar Gününüz kutlu olsun.
Bir yanıt yazın