“Yok yok yanılıyorsun; bugün nisan ayının 17. günü! Yani 23 Nisan’a daha bir hafta var!” diyorsanız siz yanılıyorsunuz çünkü; her yıl bir bahane ile kutlanılmasından sözde vazgeçilen ulusal bayramımızı ben bu günün tarihini geçin “Şehitlerimizi bahane edip” kutlamaya ket vurduğunu sanan böyyüklerimizin ilk açıkladıkları an kutlamaya başladım.
İnsana yapılan yatırım tüm inançları kapsar, inançlar kalbe hükmeder beyinler kalbe hükmedemez, zorla kimse kimseye fikirlerini kabul ettiremez. Doğru fikirler ahlak niteliğini taşıyorsa” ahlaka uyan toplumu iyiye yönlendiren her fikir doğru kabul edilir”, inançların beyni etkilediği görülür o zaman. Sarih düşünmenin en belirgin özelliği, fikir teatisinde bulunup bu fikirleri süzgeçten geçirmekle başlar. Dümdüz okuduğunu veya duyduğunu sadece ezberci bir yorumla yorumlamaya çalışmak kendinden bir şeyler katmadan; edinilmiş kanıtlanmış tecrübeye dayanan bilgileri bertaraf etmek; cehaliye döneminin bir yaşam parçası olmaya devam eder. Nasılsa kutsallık bir derin sevgiyi, saygıyı ifade ediyorsa;
Bu gün bir 23 Nisan Yüce Atamızın “Mustafa Kemal Atatürk” çocuklarımıza armağan ettiği onurlu bayramı, aynı kutsiyetle kutlamamız tüm Dünya Çocuklarıyla Yurtta sulh, Cihanda Sulh özelliğini taşıdığından insanlığın kardeşliğini yaşatmaktadır. Bu nedenle milletlerarası kardeşliği de pekiştirmekte, insanların insanlara her daim ihtiyaçları olduğunu kendi insan nesilleri ile Dünya’ya sevgi ve paylaşım sunduğunu, akıllara getirmek gerekir.
Bu günün çocukları, yarının gençleri, geleceğin anne ve babaları olacağından; onlara verebileceğimiz kardeşlik ve arkadaşlık sevgisi,insanlığa en büyük hizmet olacaktır.
Bir hayvanı bile terbiye edebiliyorken evcilleştirebiliyorken, insanları sevgiyle terbiye edebilmek çok daha da kolaydır.Yeter ki önce kendini sev, insanlığı sev, insanları sev..
Bu değer yargılarını taşıyan, hoşgörü kültürüne sahip olan kişiler zaten karşısındakini kırmamaya özen gösterir. Karşısındakine zarar vermek istemez.
Bu Gün 23 Nisan tüm çocuklarımıza ve tüm Dünya Çocuklarımıza kutlu ve mutlu olsun.
Unutmayalım ki cennete giden en büyük kapı,asıl çocuklarımızı mutlu etmekle başlar..
Ve bir kez daha unutmadan yineleyelim: Bağrımızdan çıkıp bağrımıza gömülen yüce şehitlerimiz, bizim için yürek dağlayan yaralarla dönen malul gazilerimiz ve gözlerini kırpmadan göğüslerini siper eden yiğit gazilerimizin tümü bugün nasıllarsa 1920 de de öyleydiler. Bugün var olup her türlü nimetten yararlananlar unutmamalıdırlar ki bugünü o günün aziz şehitlerine ve gazilerine borçludurlar….İşte bunun için kutluyorum ve kutlayacağım…
Refhan İrtem
Bir cevap yazın