Neden Türkiye’den RTE’den Başka Birşey Çıkmaz

M. Bahadırhan Dinçaslan’ın “IKEA Neden İsveç’te, RTE Neden Bizde?” başlıklı yazısının aşağıda Recep Tayyip Erdoğan ile ilgili bölümünü bulabilirsiniz

Bizden neler çıkabilirdi, çok girmeyeceğim. Başka bir yazının konusu olsun. Fakat bu veçhile söylemeliyim ki Tayyip Erdoğan’ın bizden çıkması beklendiktir. Kişilerarası nezaket kurallarının neredeyse hiç olmadığı, herkesin birbirine kaba davrandığı bir ülkede elbet “ananı al da git lan” diyen, tokat atan bir adam “baş” olacaktır. Ya da Ipsos‘un 2012 raporuna göre, en önemli ve ortak değerimiz “din” imiş, din vurgusu yapan adam, niteliksiz bile olsa, başa geçecektir. İlginç olan şu ki, aynı rapora göre ikinci en önemli ve ortak değerimiz çevre, öyleyse Erdoğan’a karşı bir kalkışma elbet Gezi gibi, “çevre” vurgusuyla başlayan bir hareket vesilesiyle olacaktır. (Tabii not etmeliyim ki, din önemlidir diyen herkes dinin gereklerini yerine getirmez. Çevre önemlidir diyen herkes de çevreci değildir. Sadece sorulduğunda önemser, bir bilişsel çelişki içindedir insanlar.)

“Aslan yatağında tilki yatar mı?” diye soruyor ya Alevi ozan. Tersi de doğru: tilki deliğine de aslan girmez. Toplumları şekillendiren; kaynaklar, stres faktörleri, değerler ve ahlak yapılarıdır. Batının ahlakını almayalım, fennini alalım diye bir şey yok: o fenni yaratan, ahlaktır. Düşünce ahlakı, sistematiğidir örneğin. Batının ahlakını almayan, fakat fennini alan ortadoğulu, HD kalite kafa kesme videosu yayımlayan IŞİD’den öteye gitmez.

Pekala Tayyip Erdoğan gibi insanlar tekrar cumhurbaşkanı, başbakan olmasın diye ne yapmalı? Toplumun değerlerini ve ahlakını yeniden dizayn etmeli, bir kulturkampf vermeli. Atatürk bunu denedi, fakat hem esastan hem usulden hataları vardı. Türk milliyetçiliğinin “muhafaza edici” işlevi yanında, bu dönüştürücü işlevi yoksa, milliyetçilik Erdoğanları “ortadan kaldırmaz”, sadece birini indirir, diğerini üretir.

Ancak biz şanslıyız, Gökalp‘in “başka milletler medenileşmek için ileriye dönmeli, biz ise geriye bakmalıyız, eskiden daha medeni idik” mealindeki tespiti önemlidir. Yüzlerce yıl önce Orta Asya’da koşturan atların sağrıları üzerine oturanların, milletine hesap veren bir kağanları vardı örneğin, Orhun abidelerinden biliyoruz. Yine aynı abidelerde, “kağanlı millettim, kağanım hani? Devletli millettim, devletim hani? Bu Çinliye mi hizmet edeceğim?” diye sorgulayarak, “Çin Kağanı’na düşman olan” bir milletten bahsediliyor. Bunlar, ilerlerken, medenileşirken, “arkamızdaki destek” noktalarıdır.

Bizim uzay teknolojimizi, Orta Asya’nın atları etkilemelidir. Kim bilir, belki davulunu çalarak göğe, Tengri katına çıkan “kam”lara bir hürmet nişanesi diye, Türk uzay adamına astronot değil, direkt “kam” deriz o gün.