Converted from Rich Text
Mustafa Kemal Ataturk’un manevi kiz Sabiha Gokcen anlatiyor..
“Birgun Gazi orman ciftliginde dolasip hava alirken,oldukca yasli bir kadina rastladik.
Ataturk attan inerek sessizce bu ihtiyar kadina sokuldu.
-Merhaba nine,.
Kadin Atanin yuzune bakarak,hafif urkek mutereddit ve titrek bir sesle,.
-Merhaba dedi,
-Nereden gelip nereye gidiyorsun? Kadin soyle bir duralayip,
-Neden sordun’ki dedi. Sen buralarin sabisi’misin,yoksa bekcisimi?.
Pasa gulumsedi. “-Ne sahibiyim,nede bekcisiyim nine. Bu topraklar Turk milletinin malidir. Bunlarin sahibide,bekcide Turk milletinin bizatihi kendisidir..
Simdi nereden gelip,nereye gittigini soyleyecekmisin?.”
Kadin basini salladi..
-Tabi sogleyecegim;ben Sincan’in koylerindenim bey,otun guc bittigi,At’in gec yetistigi kurak,kavruk koylerinden birindenim.Bizim mihtar bana bilet aldi Trene bindirdi,ciktim dogru Angara’ya geldim.
-Muhtar nicin Ankara’ya gonderdi seni?..
-Gazi Pasamizi gormem icin. Basini pek agrittim’da… Benim iki oglum gavur harbinde sehit dustu.
Memleketi gavurdan kurtaran kisiyi birkez gormeden olmiyeyim diye hep dua ettim durdum..
Ruyalarima girdi Gazi Pasa..
Bende gun demeyip mihtara anlatinca,o’da bana bilet aliverip saldi..
Angara’ya giceleyin geldim. Yolu neyide bilmedigimden,iste agsamdan belli boyle kendimi ordan,oraya vurup duruyom bey..
-Senin Gazi Pasadan bir istegin varmi?.
Kadinin yuzu birden sertlesti..
-Tovbe de bey,tovbe de! Daha ne isteyebilirimki..
O bizim vatanimizi gurtardi.Bizi dusmanin elinden gurtardi,Sehitlerimizin mezarlarini onlara cignetmedi daha ne isteyebilirim ondan?.
O’nun sayesinde simdi istedigimiz gibi yasiyoruz. Sunun,bunun gavurun dolunun kopegi olmaktan onun sayesinde kurtulmadikmi?.
Buralara birdefa yuzunu gormek,o’na sagol pasam demek icin dustum yollara..
O’nu gormeden olursem gozlerim acik gidecek.. Sen efendi bir adama benziyon,bana bir yardim ediver’de Gazi Pasayi bulacagim yeri deyiver..
Ataturk’un gozleri dolu,dolu olmustu,cok duygulandigi her halinden belliydi. Bana donerek, “Goruyorsun’ya Gokcen,iste bu bizim insanimizdir.. Benim koylum,benim vefali Turk anam’dir,bu..”
Attan indim,yasli kadinin elini tuttum..
-Anacigim dedim,sen gokte aradigini yerde buldun,ruyalarini susleyen,seni buralara kadar kosturan Gazi pasa yani Ataturk iste karsinda,yanibasinda duruyor..
Koylu kadin bu sozleri duyunca saskina dondu..
Elindeki yere degnegi firlatip, Ataturk’un ellerine sarildi..
Gorulecek bir manzaraydi bu.. ikisi’de agliyordu.. iki Turk insani biri kurtarici,biri kurtarilan,ana ogul gibi sarmas dolas agliyorlardi..
Yasli kadin belki on defa Ata’nin ellerini optu,Ata’da onun ellerini optu.. Sonra heybesinden kucuk bir paket cikartti icinde beze sarilmis koy peyniri vardi.. Bunu Ataturk’e uzatti..
-Tek inegimin sutunden kendi ellerimle yaptim,Gazi pasa bunu sana hediye getirdim..
Seversen gene yapip getiririm.. Pasa hemen oracikta bezi acip peyniri yedi. Cok begendigini soyledi..
Sonra birlikte kosk’e gittik..
Oradakilere su emri verdi, “Bu anamizi alin burada iki gun konuk edin. Sonra koyune goturun. Giderken’de kendisine uc inek verin,benim armaganim olsun.”
Bir yanıt yazın