Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak..
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.
Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur…
İnsan babası ölünce büyüyor çünkü.
Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık…
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde..
sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba-anne oluyorsunuz, sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama siz o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık…
Büyüyorsunuz o zaman işte..
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.
Eyüp Karadayı’dan alıntıdır.