Günler böyle geçip giderken, bir gün Aksaray Meydanı’na bir bomba düştü! Sonradan bunun büyük bir mermi olduğu anlaşıldı. Şaka değil, gerçek bir bomba!
Gerçek olduğu şuradan belliydi ki, Aksaray tramvay deposunun önüne düşen bu bomba, durakta tramvay bekleyen dört kişinin ölümüne, 17 kişinin de yaralanmasına neden olmuştu. Akşam babam eve geldiğinde, olayı bütün ayrıntılarına varıncaya kadar uzun uzun anlattı.
Ekmek Karnesi Günleri (2. Dünya Savaşı Dönemi)
O sırada Aksaray’a yakın bir yerdeymiş; olay yerine gidip bizzat görmüş. Ama paralananlara fazla bakamamış, hemen oradan uzaklaşmış… Olayın aslını astarını ise ancak ertesi gün, gazetelerden öğrendik. Meğer, 22 Mayıs 1942 Cuma günü, Yavuz zırhlısı Büyükada ile Hayırsız Adalar’ın arasındaki bölgede atış talimleri yapmaktaymış. Erlerden birinin her nasılsa yanlış hesaplaması sonucu, mermi Marmara’nın mavi sularına düşecek yerde, Aksaray Meydanı’na, tramvay durağına düşünce olanlar olmuş! Bu olayın da günlerce evde konuşulduğunu çok iyi hatırlıyorum. Denizdeki bir başka acı olay da 14 Temmuz’da meydana gelmişti. Adlarını Atatürk’ün kovduğu ‘Ay sınıfı’ denizaltılardan Atılay, Çanakkale Boğazı’ndaki eğitim dalışı sırasında batmış ve 38 denizci şehit olmuştu.