Bekliyorduk,
İstiyorduk,
Diliyorduk,
Dua ediyorduk,
Adaklar adıyorduk,
Evrene gönderiyorduk,
Kuantum yapıyorduk,
Ve sonunda oldu, geldi, kabul oldu, çıktı…
Sayısal lotoyu,
Altılı ganyanı,
Şans topunu,
Süper lotoyu,
On numarayı,
Milli piyangoyu tutturmuşçasına sevindik…
Artık ülkemizde iki tip asker var.
Bedelli, bedelsiz.
Bedelliler, bedelsizler diye ayrılan ancak aynı vatandaşlık görevini yapmış sayılan kınalı, kınasız kuzular.
Bedelli; vatandaşlık görevinin bedelini öder.
Bedelsiz; vatandaşlık görevini bedeni ile yapar. Ya tezkeresini alır, ya şehit olur ya da gazi.
Bedelliler sevinirken, şampanyalar patlatırken, bedelsizin boynu bükük kalmış kimin umurunda…
Hiç değilse bedelli şartlarına erişmenin özellikleri sirküler halinde yayınlansın.
Şöhret ol,
Sponsor bul,
Köşeyi dön,
Torpil bul,
Kredi kartından nakit avans çek,
Eş, dost akrabadan borç al,
Senet, sepet yap,
Eşinin, annenin bileziklerini sat,
Vs. şartlar anlaşılır bir biçimde açıklansın.
***
Ah şu muhalefet…
Kemal Kılıçdaroğlu “bedelli askerliği referanduma götürelim” diyor. Referandum olmadan sonucu söyleyelim %98,8 evet. Evet, evet, %98,8 evet çıkar. Yenilen pehlivan güreşe doymazmış misali, bağırmaya çağırmaya olmayacak şeylere amin demenin bir anlamı yok.
Askerlik süresi Altı (6) ay olsun önerisini sunsaydı mesela. Herkes eşit şartlarda vatandaşlık görevini yapsın, bedelli-bedelsiz de ayrıştırmayalım deseydi.
Muhalefette bir yere kadar.
Toplum,
Köylüsü -Şehirlisi,
İşsizi -Çalışanı,
Zengini -Fakiri,
Açı-Toku,
Taraflısı-Tarafsızı diye bölünmüşken, tümünü kucaklayamamışken Bedelli-Bedelsizi de sıraya koyduk…
Vatana millete hayırlı olsun…
Nuran TALAY
Bir cevap yazın