Bugünü anlamak için okumak gerek, ilginç..
YAKIN TARİHTEN NAKİL..
Bir ağabeyim anlatmıştı, belki bugüne ve geleceğe ışık tutar düşüncesiyle değerlendirmenize sunuyorum.
“Bir gün İzmir Caddesindeki Anadolu Kulüpte oturuyorduk. Demirel’in zehir hafiyesi Faruk Sükan ve Adalet Partisinin milliyetçi kanadından Münif İslamoğlu da var. Sohbet derinleşince Münif Bey Faruk Sükan’a sitem etmeye başladı. Adalet Partisi içerisinde Demirel’e muhalifmiş gibi yapıp gerçek muhalifleri tespit ettin ve bizleri gammazlayıp tasfiye ettirdin, sen yaramaz bir adamsın…“
Bunun üzerine artık siyasette ununu eleyip eleğini duvara asmış olan, beklentisi kalmamış, eceli yaklaşmış Sükan samimi itiraflara başlıyor.
Ve..
Demirel döneminin İçişleri Bakanı, zehir hafiye lakaplı Faruk Sükan’ın anlattıkları:
“Partide muhalif sesler yükselmeye başlayınca Demirel beni çağırdı. İçlerine girip, inandırıcı olmak için gerekirse kendisine küfretmemi, muhalif isimleri tek tek tespit edip bildirmemi istedi. Görevimi tamamlayıp listemi sundum.
Bana, Ferruh Bozbeyli’nin yanında yer almamı, istifa ederse birlikte gitmemi ve onu bitirip gelmemi emretti.
Bir dönem TBMM Başkanlığı yapan Ferruh Bozbeyli ile Adalet partisinden 49 milletvekili ayrıldık. 1970 Yılında Demokratik Partiyi kurduk. 1973 seçimlerinde 45 milletvekili aldık. 1977 seçimlerine kadar Demirel ile koordineli olarak Demokratik Partiyi bitirdik. 1977 Seçiminde DP’den Konya milletvekili olarak sadece ben seçildim. Genel Başkan Bozbeyli dahi seçilemedi.
Demirel’e gidip bu görev de tamam, artık yuvama döneyim dediğimde beklememi, daha önemli bir görev vereceğini söyledi.
1977 Seçimleri sonrası Demirel başkanlığında kurulan Milliyetçi Cephe Hükümeti sağlıklı yürümeyince beni çağırdı.
*11 Milletvekilinin ismini verdi. Onları Adalet Partisinden istifa ettirip Ecevit ile hükümet kurmamı emretti. Güneş Motel pazarlığının görünen aktörü bendim. *
Ecevit ile anlaşarak Demirel Hükümetini düşürüp, 1978 başlarında Ecevit Hükümetini kurduk. 11 Adalet Parti kökenli(!) Milletvekiline bakanlık aldım.
Sıra benim hükümetteki pozisyonuma gelmişti. Ecevit ne istesem verecekti. Çünkü başbakanlığını bana borçlu idi.
Ben Yolsuzluklardan Sorumlu Devlet Bakanlığı, bir şoför ve bir sekreter istedim. Ancak bir şartım vardı.
Demirel, Demirel ailesi, AP Bakanları, milletvekilleri, il-ilçe başkanları.. kısacası Demirel ve partisini bitirecek olan açılmış ve açılacak bütün dava dosyalarını istedim.
Galiz bir küfürle Demirel’i siyaset sahnesinden sileceğimi söyledim.
Ecevit sevinçten havalara uçtu.
Yeni hükümet güven oyu alır almaz Demirel Ailesinin, AP Bakan ve bürokratlarının bütün yolsuzluk dosyaları, il-ilçe yöneticilerinin seçim yasağı ihlallerinden trafik cezalarına kadar bütün dosyalar bana gönderildi.
Ben de bir kamyona yükletip Demirel’e gönderdim.
Bu görev de tamam, artık yuvama döneyim mi efendim dediğimde, Ecevit efsanesini bitirmeden gelme dedi.
O da iki yılıma mal oldu…”