Her ne kadar ramazan davulcusu olmak için ne yapmak gerekir bilmesem de, Ramazan davulcularının gece insanları uyandırmak için davul çaldığını hatırlıyorum. Gönüllü bir hizmet gibi gözükse de Ramazan sonunda aldıkları harçlıklar ile muhtemelen evlerini geçindiriyorlardı. Hatta davulcular arasında “senin bölgen”, “benim bölgem” kavgaları yaşandığını, ramazan sonlarında bahşiş verme işinin gönüllülükten uzak kabalıkta olduğu zamanları da hatırlarım. Bugün bu iş bir düzene girmiş midir, yoksa davulcular yerini çalar saatlere mi bırakmıştır bilmiyorum.
Yukarıdaki fotoğrafı görünce aklıma bunlar geldi.
Çalar saatlerin bu kadar gelişmemiş olduğu zamanlarda İngiltere’de görevi insanları uyandırmak olan çalışanlar varmış.
Sanayi Devrimi sırasında, çalar saatlerin pahalı ve güvenilmez olduğu zamanlarda, Britanya ve İrlanda’daki pek çok insan, işe geç kalmamak, için her sabah onları uyandıracak tokmakçı tutarlarmış.
Tokmakçılar yerine göre, cop, kısa çubuklar veya uzun bambu çubuklar kullanarak insanların pencerelerini tıklatırlar, karşılığında haftada bir peni kazanırlarmış.
1950’lerde büyük ölçüde ortadan kalkan tokmakçılık, İngiltere’deki bazı mahallelerde 1970’lerin başına kadar sürmüş.
Bu da böyle bir genel kültür bilgisi olsun, yarın öbür gün kim milyoner ister de sorabilirler!