Yüzyıllarca bir arada yaşamış halklar olarak Türk’lerin ve Yunan’lıların dillerinin birbirine benzediği düşünülebilir ancak Türkçe ve Yunanca birbirinden çok farklıdır.
Buna rağmen bazı bölgelerde dilin lehçeleri oluşmuş ve gramer ta da sözcükler arasında karışım olmuştur.
Örneğin Kapadokya’da 1923 yılına kadar konuşulan Yunanca, Türkçe ile Yunancanın melez bir lehçesidir. Kapadokya Yunancası olarak adlandırılır. Türkçe gibi sondan eklemelidir ve ünlü uyumuna sahiptir.
Dilbilgisi ve kelimeler, her iki dil arasında karışmıştır. Örneğin Kapadokya Yunancasında “O geldi” kelime anlamı olarak “geldi, oldu” anlamına gelen “irta ton” dur. Dil bilgisi olarak , Türkçeye “geldiydi” gibi çevrilebilirken, kelime anlamı olarak “geldi” demektir. Ayrıca Kapadokya Yunancasında Türkçedeki gibi Yunanca “th” sesi yoktur. Modern Yunanca’da bulunmayan Türkçedeki ünsüzlerin aynısına ve Türkçedeki ö, ü ve ı seslerine sahiptir.
Tam tersi Balkan Türkçesinde, gramerin Yunanca ve diğer Balkan dillerindeki gibi olduğu, örneğin “yazmak istiyorum” yerine “isterim yazayım” kullanımı görülür. Yunanca θελο να γραφω (thelo na ghrafo).
Dolayısıyla standart Modern Yunanca ve Modern Türkçe birbirinden çok farklı olsa da, Balkan Türkçesi ve Kapadokya Yunancası bu iki dil arasındaki boşluğu kapatmaktadır.
Bir yanıt yazın