2 yıl önce tüm varım yoğumla dükkan açtım. Açtım ve pandemi sürecinde kapanmalar yasaklar derken 1 yılımız heba oldu gitti ve tek kuruş yardım almadım.
Açtığım günden beri 50 tl bile kâra hic geçmedim hepsi masrafa gitti ve hala da gidiyor da. Tüm masrafları öyle böyle gün geçirerek atlatmaya çalışıyorum. Eşten dosttan akrabadan destekle ayakta kalmaya çalışıyorum.
2 çocuğum var ikisi de okula gidiyor servis parası verebilmek icin 2 hafta diş sıkıyorum. Okul taksitleri aylık 360 lira 2 aydır ödeyemiyorum.
Dükkan kiram aylık 7.500 lira
Personelim var aylik gideri 7.500 lira (maaş-ssk-yemek vs)
Dükkanımın değeri 600 bin lira 250 bin liraya ilana koydum ki sadece satılsın da borcumu ödeyebileyim diye satılmıyor. Çünkü insanlarda ticari cesaret kalmadi ki işe atılsın. Esnaflık kalmadi ki esnaflik yapılsın.
Arabamı ilana koydum ederi 350 bin civarlarinda 300 bin rakamlarına çektim sırf borcumu ödemek için arayan yok soran yok çünkü insanlarda para yok.
Söyleyin şimdi ben ne yapayim. Ben ve benim gibiler ne yapsinlar. Sesleri bağirsa da duyulmayan insanlar ne yapsınlar. Kendimizi mi öldürelim, diğer babalar gibi intihar mi edelim, çoluk çocuğumuz babasız sahipsiz mi kalsın .
GECINEMIYORUZ ULAN GECINEMIYORUZ ALLAH’IN FELAKETLERI UZERINE OLSUN YETER ULAN YETER…
Bir Esnaf …
Bir cevap yazın