Onlar ümidin düşmanıdır sevgilim,
Akar suyun,
Meyve çağında ağacın,
Serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına;
Çürüyen diş, dökülen et,
Bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
Dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
Dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle,
İşçi tulumuyla bu güzelim memlekette hürriyet…
Nazım Hikmet RAN
Bir yanıt yazın