Türkiye’de eğitime yönelik politikalar, hayatın her alanını etkiliyor. Köylülerin köylerini terk etmesi üretimi, dolayısıyla tarımı düşürdü.AKP’nin iktidara gelmesi ile köy okulları ile ilgili yeni bir politika uygulanmaya başlandı.
Benim annem ve babam,arkasından ben o köy ilkokulunda okumuş birer Cumhuriyet çocukları ve ben bir Cumhuriyet Öğretmeniydim. Bizler okula yürüyerek giden öğrenciler ve öğretmenlerdik.
Okuduğumuz ve çalıştığımız okulların ısınma, güvenlik, temizlik sorunları yoktu. Okulumuzun sobasını öğrencilerim gelmeden yakardım üşürler gelinceye kadar diye,temizliğini yine hep beraber yapardık. Her öğrenci sabahları elinde bir odun parçası ile gelirdi.
Okul bahçesinin yarısı oyun alanı,kalan yarısı uygulama alanıydı.Hiç unutmam Cumalı Köyü öğretmeniyken 72 tane fidan dikip,her çeşit sebze yetiştirmiştik.55 hindi,yumurta tavuğu,et tavuğu ve et-yumurta tavuğu olmak üzere 110 tavuk,köpekler,kediler yetiştirip tarım ve hayvancılık hakkında örnek olmaya çalışıyorduk 70 li yıllarda.
Sadece öğrencilerime değil,köyün gençlerine de tarhana,turşu,salça,reçel,dikiş,nakış,ev ekonomisi dersleri yapardık sınıfta.Öğrencilerim hala yazar. O yıllarda kıymetliydi öğretmenler ve öğrenciler… Liderdi öğretmenler…Özenle seçtikleri kıyafetlerini giymiş, öğrencilerine rol model olmuş öğretmenler…
23 Nisan da öğrenclerime grapon kağıdından elbiseler dikerdim üzerlerine,sabah 5 te kalkıp.Folklor oyunları ,müsamereler,şiirler hazırlardık.Tüm köylü okul bahçesinde toplanır, oyunlar oynanıp,şiirler okunur,çeşitli yarışmalar yapılırdı okul bahçesinde veya köyün harman yerinde.
Köyümün adı,Üçlerkayası,1910 yılı kayıtlarında Leğen olarak geçmektedir.Afyonkarahisar il merkezine 42 km, İhsaniye ilçe merkezine 7 km uzaklıktadır.Geçen gün yeğenim aradı.”Halacığım köyümüzün okulu kapandı,çocuklar dolmuşla kazaya gidiyor okumaya,daha küçücük bunlar nasıl göndereyim!”
Beynimden vurulmuşa döndüm.Cumalı Köyündeki o fidanlar da kurumuş,okul virane bir haldeymiş.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın verileriyle 2018-2019 eğitim öğretim yılında 1 milyon 218 bin öğrenci taşımalı olarak eğitim görüyor. Ama öğrencilerin çoğu,ulaşım sıkıntısından okullarına gidemiyor.Taşımalı eğitimin yanlış uygulanması sonucu kapatılan köy okulları yüzünden ataması yapılmayan öğretmen sayısı 700 binden fazla. Eğitimciler köy okullarının yeniden açılması gerektiğini düşünüyor.
Taşımalı eğitimde öğrencilere eşit eğitim olanağı sağlanıyor mu sizce…Bir başka sorun,taşınılan okulların çoğunda yemekhane yok,beslenmeden temizliğe kadar birçok problem yaşanıyor.
2002 yılından günümüze kadar yaklaşık 20 bin köy okulu kapatılmış.
2002’den günümüze 20 bin 243 köy okulu kapatıldı. 3 milyon 275 bin 458 olan öğrenci sayısı 622 bin 795’e düştü. Köylerden öğretmenler çekildi, köyler boşalmaya başladı.
Taşınan toplam öğrenci sayısı 2014-2015 eğitim öğretim döneminde 1 milyon 325 bin 999,2018-2019’da bu sayı 1 milyon 218 bin 581’e geriledi.
Taşınılan merkez okul sayısı ise, 2014-2015’te 15 bin 397 iken, 2018-2019 eğitim öğretim döneminde 17 bin 234’e yükseldi.Öğrenciler taşımalı eğitim sebebiyle okula başlayamadı.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) verilerine göre 2020-2021 eğitim öğretim yılında köylerde 3 bin 897 okul öncesi, 5 bin 363 ilkokul, 2 bin 672 ortaokul, 226 lise, toplamda ise 12 bin 158 okul bulunuyor.
Toplam öğrenci sayısının (18 milyon 85 bin 943) sadece 622 bin 795’i (%3,44) köylerde bulunuyor.
2002-2003 eğitim öğretim yılında ise köylerde 6 bin 388 okul öncesi, 25 bin 258 ilköğretim, 755 ortaöğretim kurumu olduğu görülüyor. Toplam öğrenci sayısının (13 milyon 686 bin 616) 3 milyon 275 bin 458’i (23,9) köylerde bulunmaktaydı.
Ayrıca, 2002 yılında köylerde 129 bin 609 derslik varken, 2020-2021 eğitim öğretim yılında bu sayının 43 bin 797’ye düştüğü diğer tespitler arasında. Öğretmenler,köylüler çekip gitti,okullar, lojmanlar harabeye döndü.Köy çocuklarının neredeyse tamamı şehirlere göç etti.
Sonuç olarak, 129 bin dersliğin 85 binini kapatmışız. Peki, bizim okullarımızın tamamının tam gün eğitime geçmesi için kaç dersliğe ihtiyacımız bulunuyor? Sadece 43 bin!
Önceki Milli Eğitim Bakanı 2 milyon öğrenciye hiç ulaşamadıklarını ifade etmişti. Neden acaba,nerede bu öğrenciler?
Türkiye’de taşımalı eğitim 1989-1990 eğitim yılında pilot bölge seçilen Kırıkkale ve Kocaeli’nde başladı. Amaç nüfusu az ve dağınık yerleşim birimlerinde bulunan ve birleştirilmiş sınıf uygulaması yapan ilköğretim okullarındaki öğrencilerin merkezi yerlerdeki okullara günü birlik taşınarak eğitim almalarını sağlamaktı.
Taşımalı eğitim yaygınlaştıkça köylerdeki okullar birer birer kapatıldı. Özellikle kırsal kesimlerdeki köy ve mezaralarda yaşayan çocuklar, evlerinden kilometrelerce uzaktaki okullarda eğitim görüyorlar.
Binlerce köy okulu kapatıldı…
2000 yılında 15 bin 550 okul kapatıldı. Öğrenci mevcudu 40’ın altında kalan 27 bin 998 okuldan 635 bin 721 öğrenci büyük yerleşim merkezlerindeki okullara taşınmaya başladı. 2018 yılında taşımalı öğrenci sayısı 1 miyon 338 bin 672’ye ulaştı.
Atama bekleyen pek çok öğretmen ve öğretmensiz çok fazla okul varken, ücretli öğretmenlik denen bir kavram ortaya çıktı, atanamamış, ek ders karşılığı derse girerek açığı kapatan öğretmenler var.Kadrolu öğretmen sayısının yüzde 10 civarında olduğu, yüzde 90’lık kısmın ihtiyacını ise ücretli öğretmenler karşılıyor.
Servis şoförleri belirli sağlık testlerinden geçirlip,raporlar almaları gerekiyor. Psikolojilerinin dayanıklılığıyla ilgili, uyuşturucu madde kullanıp kullanmadıklarına ilişkin raporları aile hekiminden aldıkları için sağlıklı değerlendirmeler yapılabiliyor mu? Bu raporu aile hekimi vermemeli, testleri neye göre yapıyor? Bir psikolog ya da psikiyatr tarafından yapılması gerekmiyor mu?Servis şoförleri ve yardımcı rehber öğretmenler gerekli eğitimden geçiriliyor mu?
Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de 6 bin 200 köy okulu mevcuttur. Eğitime tamamen kapalı köy okulu sayısı 17 bin.
Ülke genelinde 6 bin 163’ü köylerde olmak üzere 19 bin 503 Kur’an Kursu bulunuyor.
Köyden şehire yoğun bir göç var. Türkiye’de tarım ve tarımın ürettiği katma değer azalıyor. Genç insanların köyde kalıp orada geçimlerini sağlayamıyor,topraklar miras yoluyla küçülüyor…İnsanlar çareyi şehire göç etmekte buluyor.Tarım ve hayvancılık kasıtlı olarak mı bitirildi köylerde.Tıpkı Köy Enstitülerini kapattıkları gibi köy okullarını da kapatıp,halkı iyice cahilleştirip kolay yönetmek mi amaç…
Dizi seyretmeye pek zamanım olmuyor bir dost ısrar etti.Antakya’nın fransızların elinde olduğun zaman.Düşmanın ATATÜRK’ü unutturmaya ve eğitimi kısıtlayıp halkı cahil bırakmaya çalıştıklarını görünce,şimdi kendi seçtiklerimizin ayn şeyi yapıyorlar diye düşündüm…İçim öyle bir sızladıki…bu günler de geçecek deyip teselli etmeye çalışıyorum kendimi
Üretimin artması, köy okullarının yeniden açılmasına bağlı. Eğitimde fırsat eşitliğini sağlamak istiyorsak en çok yatırımı bu okullara yapmamız gerekmiyor mu?
Bir yanıt yazın