Çevrimiçi Öğrenciler için Kütüphane Yaratmak Düşündüğünüzden Daha Zor

Kolej ve Araştırma Kütüphaneleri Birliği, bir tür kütüphane hakkı olarak görev yapan, bir yüksek öğrenim kurumundaki tüm öğrencilerin “o kurumun kütüphane hizmetlerine ve kaynaklarına hak kazandığını” iddia eden “erişim hakkı ilkesi” ni korur. konumdan bağımsız olarak bir kütüphaneye erişim dahil.

Ancak dünyaya yayılmış insanlara kitap almak ve araştırma sorularını cevaplamak basit bir iş değil. Uzaktan öğrenenlere hizmet etmek, kütüphanecilerin yaratıcılık ve işbirliğini gerektirdiği gibi, yayıncılarla da pazarlık yapılmasını gerektiriyor.

Kolej ve Araştırma Kütüphaneleri Birliği başkanı Karen Munro, “Kütüphaneler gerçekten işbirliği yapmakta çok başarılı” diyor. “Modern üniversiteler veya akademik kütüphaneler, birbirleriyle bu kadar güçlü ilişkiler kurmasa, yaptıklarının yarısını yapabileceğini sanmıyorum.”

Üniversite kütüphanecileri, kaynaklarını ve uzmanlıklarını, asla yığına giremeyen öğrencilere nasıl genişlettiğini açıklıyor.

Dikkatli Kurs Tasarımı

Dijital kurs tasarım süreci ile başlar. 90.000’den fazla çevrimiçi öğrencisi olan Southern New Hampshire University’de, “e-Öğrenim Kütüphanecileri”, başlangıçtan itibaren müfredat geliştirme sürecine dahil, diyor okul için bu tür bir e-kütüphaneci olan Trisha Prevett.

Kendisi ve meslektaşları, kütüphane kaynaklarını (gazete hikayeleri, dergi makaleleri, filmler, e-kitaplar) ders materyalleri listelerine dahil etmek ve bunları doğrudan öğrenme yönetim sistemlerine yerleştirilmiş araştırma kılavuzlarına dahil etmek için öğretim tasarımcıları ve fakülte ile birlikte çalışır. Kurslar başladığında, e-kütüphaneciler öğrencilerin materyallere erişmesine yardımcı olmak için hazırdır.

Bu süreç, öğrencilerin çevrimiçi programlar için akreditörler tarafından kontrol edilen kriterler arasında yer alan kütüphane kaynaklarını gerçekten kullanabilmelerini sağlamak için kritik öneme sahiptir.

Eğitim Akreditasyon Komisyonu Distance Executive’in yönetmeni Leah Matthews “Fakülte, öğrencilere nasıl kullanacaklarını göstermek, girişimlerini teşvik etmek ve müfredata dahil etmek için gerçekten iyi bir çaba göstermediğinde, iyi çevrimiçi kaynaklara erişimin etkili olmadığı görülüyor” diyor.

Bu nedenle, Matthews, kurs tasarımını ve destekleyici kitaplık kaynaklarını taşaron program yöneticilerine veya OPM’lere bırakan uzaktan eğitim programlarının savunucusu değildir.

“Bir kütüphane hizmeti kullanmayı destekliyorum, ancak müfredata iyi entegre edilmesi gerekiyor” diyor. “Bu ProQuest veritabanını çevrimiçi yönetim sisteminizde oraya park etmişseniz harika, ancak öğrenciler nasıl erişeceklerini veya burslarına nasıl ekleneceklerini bilmiyorlarsa, faydasız”.

“Bir kütüphaneci ya da öğrencilerle çalışmaya istekli eğitimli fakülte elemanlarınız yoksa bu hiçbir yere gitmiyor” diye ekliyor.

Paylaşılan Hizmetler

Farklı kurumlardaki kütüphaneciler çalışmalarını geliştirmek için uzun süredir işbirliği yapıyorlar ve çevrimiçi öğrencilere yardım etmek söz konusu olduğunda, ortak hizmet kültürünün önemini koruduğu belirtiliyor.

Bazı üniversiteler, bir öğrencinin çevrimiçi olarak bir kuruma kaydolduğunda, o öğrencinin yaşadığı yere daha yakın olan başka bir kurumdaki fiziksel kütüphaneyi ziyaret etmesini sağlayan ortaklıklara sahip. Ayrıca şahsen ziyaret edenler için kütüphaneler arasında fiziksel kitapları değiş tokuş eden kütüphaneler arası kredi sistemleri, uzaktan öğrenenlerin materyallere erişimine yardımcı olabilir. Bir çevrimiçi öğrenci, kurumunun sahip olmadığı bir metni talep ederse, kütüphanecisi bir kopyasını ödünç almak için kütüphaneler arası kredi kullanabilir, ilgili bölümleri tarayabilir ve öğrenciye e-postayla göndermek için bir PDF’ye çevirebilir (telif hakkı sınırları dahilinde kalarak).

Çevrimiçi kurslar, konferans salonundaki meslektaşlarından kesinlikle daha fazla öğrenciye ulaşabilirken, üniversiteler bunu telafi edecek şekilde çalışan sayısını arttırmıyor. Bu da kütüphanecilerin patronlara zamanında yardım sağlamalarını zorlaştırabilir.

Southern New Hampshire Üniversitesi’nde, üç e-öğrenme kütüphanecisi, birden fazla zaman diliminde yaşayan çevrimiçi öğrencilerle iletişim kurmak adına, 24 saat bir kütüphanecinin bulunduğundan emin olmak için işbirliğine dayalı bir referans hizmeti kullanıyorlar.

Prevett “Sohbet oldukça zorlaşıyor. Belirli bir ayda binlerce etkileşime sahibiz; sadece online öğrencilerden değil üçüncü kattan ikinci kata yürümek istemeyen kampüs içi öğrencilerden de.”

Dijital Fırsatlar

Kütüphaneciler, çevrimiçi öğrenciler için kaynakları dijital formatta hazır hale getirme konusunda bazı zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu zorlukların en büyükleri arasında, yayıncıların ücretlendirmesi ve e-kitap için lisanslara getirdikleri sınırlamalar olduğu belirtiliyor.

E-kitaplar genellikle kütüphaneler için fiziksel kitaplardan daha pahalı olur, diyor Cheshire Halk Kütüphanesi’ndeki sosyal medya koordinatörü Louise LeClaire. Kendisi yakın zamanda e-kitap anlaşmalarını açıklayan ayrıntılı bir blog yazısı yayınladı. Yayıncılar bazen kütüphanelerin bir e-kitap için birkaç yılda bir veya o kitabın birkaç düzine kez kontrol edilmesinden sonra yeni lisanslar satın almasını ister.

Kısıtlamalar daha da ileri gidebilir. Bu yılın başlarında, akademik ve halk kütüphanelerindeki kütüphaneciler Macmillan Publishers’ın yeni e-kitaplarına bir ticari kısıtlama empoze etmeyi planladıkları haberi üzerine ayaklanmıştı. Kural, bir kütüphanenin ilk sekiz hafta boyunca yalnızca bir başlığın tek bir dijital kopyasını satın almasına izin verir – bir seferde bir tanesini kontrol edebilecek kullanıcı sayısı ile sınırlar. Amerikan Kütüphane Birliği, erişilebilirlik nedenlerinden ve tabii ki çevrimiçi öğrencilerden ötürü e-kitaplara güvenen insanlara orantısız şekilde zarar verebilecek bu hareketi protesto ediyor.

Kolej ve Araştırma Kütüphaneleri Birliği başkanı Munro, “Okurlar için çok, çok kötü bir emsal olduğunu düşünüyorum” diyor. “Uzun zamandır erişim hakkının yolunup geri alındığını görmek istemiyorum”

Southern New Hampshire’daki kütüphaneciler, mümkün olduğu kadar çok sayıda öğrenciye aynı anda hizmet edebilmek için sınırsız lisansı olan e-kitapları edinmeye öncelik veriyor, diyor Prevett: “Kütüphanecilerin zorlamaya devam etmesi gerekiyor. Bu sınırsız içeriğe gerçekten ihtiyacımız var. Satıcılarımızla yaptığımız konuşmaların ilk maddesi arasında yer alıyor. ”

Bazı kolej kütüphanecileri, Michigan Üniversitesi ve Google’ın, üniversitenin basılı koleksiyonunu Google Kitaplar projesi aracılığıyla taramak için bir ortaklık oluşturdukları gibi dijitalleştirme çabalarını kendi kontrolleri altına aldılar.

Çalışma, yıllarca süren epik yasal savaşlara rağmen HathiTrust Dijital Kütüphanesinin açılması ile sonuçlandı. Düzinelerce kolej ve üniversite, hem kampüs öğrencilerine hem de çevrimiçi öğrencilere milyonlarca dijital kaynağa erişim imkanı sağlayan toplu dijital kütüphanenin üyeleridir.

İade Etiketleri

Üniversite kütüphanelerinde uzaktan öğrenenlere hizmet etmek için yapılan tüm dijital yenilikler için fiziksel kitaplar hala denklemin bir parçasıdır. Bazen, bir öğrenciye akademik bir kaynak sağlamanın en iyi yolu eski moda pul kullanmaktır.

Munro, “Kitaplardan kütüphaneden posta gönderen hizmetlerimiz var” diyor. “Kampüsten uzaktalarsa, bunu katalog ile yapabilirler. Gerçekten sorunsuz. ”

Bazen “telefon defteri” olarak da adlandırılan bu tür programlar, kitapların raflarına güvenli bir şekilde eve geri dönmelerini sağlamak için iade etiketleri ve posta ücreti ile birlikte gelir.