Şeriati’den Özlü Sözler

ALİ ŞERİATÎ’NİN (İRANLI SOSYOLOG,1933-1977) BAZI SÖZLERİ:

1. “Ben sizi rahatlatmaya değil, rahatsız etmeye geldim. Ben esrar, eroin miyim ki sizi rahatlatayım?”

2. “Sadece devletin konuşma hakkına sahip olduğu bir memlekette hiçbir söze inanmayın.”

3. “Bir yerde yangın varken biri seni ibadet etmeye çağırıyorsa, bil ki bu bir hainin davetidir.”

4. Kuran’ın ilk emri Oku’dur, “işit” değil.

5. Esas fakirlik…
“Her yerde olan fakirlik açlık ya da açıklık değildir. 
Fakirlik para ve altına sahip olamama da değildir. 
Fakirlik, sahafta satılmamış bir kitabın üzerindeki tozdur. 
Fakirlik, kağıt imha makinasında, gazete parçalayan bir bıçaktır.
Fakirlik, arabanın camından dışarıya atılmış muz kabuğudur.
Fakirlik yemeksiz geçirilen bir gece değildir, 
fakirlik “düşünmeden” geçirilen bir gecedir”.

6. “Düşünme, itaat et” diyenlere değil; “düşün, sor, sorgula” diyenlere kulak ver.

7. “Şimdiki köleler taksitle yaşayıp borçlu ölüyor.”

8. “Sonradan ilahi adalet diye adaleti göklere çıkardılar ki, yeryüzünde ondan söz edilmesin.”

9. Bir Müslüman görürüz; sesini çıkarmaz, olup biteni dinlemez, hiçbir şey umurunda değildir; ama kendi düzeni ve tezgahı en küçük bir darbeye uğrasa feryadı arşa yükselir. 
Her gün yaşanmakta olan facialar onda, bir gazete haberi kadar bile merak uyandırmaz. 
“Allahım kereminle bizi…” diye dua etmesinin ne etkisi olur? “Bizi” ne demektir?

10. “Tribünden gelen sesler süren savaşlardaki mazlumun sesini kısıyorsa futbol afyondur!”

11. “Dindar bir toplumu ancak din adına, din alimleri kandırabilirdi ve öyle de oldu.”

12. “Okuyun. zira mürekkebin akmadığı yerde 
kan akıyor!”