DÜŞÜNME SAN’ ATI …

Ben ayvayı alıyorum sen kazığını yersin ,

Ben elmanın iyisini yiyeceğim ama ayı sen olacaksın..

Ben saraylar yaptırırım , köşkler yaptırırım sen kümeste tavuk ‘san bana ne ?

Avuç içi kadar evde oturuyorsan , bunun hesabını bana mı soruyorsun..

Tanrı bana yürü ya..Kulum demiş , koyun olma güdülme sen de bana ne bana ne..

Ben istediğime istediğim gibi konuşurum ifade özgürlüğü var demokrasi var ..

Sen konuşamazsın ,niye biliyor musun her şeyi ben bilirim sen ne biliyorsun ki ..

Senin elin kalem tutuyor ama benim emrimde kalem tutanlar dolu …Ne yapabilirsin ki güç ben de servet ben de..

İşte böyle cılız cılız konuşmaya devam ed..

Kim dinler , kim okur ki seni..

Benim tabanım zaten anlamaz ki senin yazdıklarını..

Boşa kürek çekiyorsun dostum..Boşa kürek..

Senin tabanın senin yazdıklarına ağlarken , benim tabanım senin yazdıklarına güler.. Anlamaz ki..

Şöhret bende ,ün bende , şan ben de..

Yuları geçirmişim bir kere elime at kişner ben de..

Doğru bu kadar pohpohlanan bir kişi aksi cürü ettiğin de herkes bana tapıyor ya sizler kim oluyorsunuz da tapmıyorsunuz der kendi kendine ..

Her şeye ben hükmediyorsam tabii ki böyle düşüneceğim..

Şöhret sarhoşluğu bu olsa gerek..

Sen elmanın iyisini , armudun iyisini ye dostum ben ayı olmaya devam ederim ..

Saz sende ,  çengi sende , def sende ;

Ben oynamaya devam ederim..

Refhan İrtem

—