UMUTSUZLUK UMUDA DÖNÜŞÜYOR GİBİ!..

Onlar flimlerinde oynatıyorlar soruyorlar;</p>
<p>
When you a game diyorlar,</p>
<p>
So so darling wait, come so cast</p>
<p>
biliyorsan</p>
<p>
İşte burdasın..</p>
<p>
İtiraf etmeliyim ki, bu bir aşk; uçsuz bucaksız bir aşk...</p>
<p>
Sonu gelmeyen, gelecek olmayan sadece o anı yaşadığın bir aşksa eğer sen sevgili gerçekten yaşıyorsun...</p>
<p>
Ama öyle bir aşkı yaşıyorsin ki, senden çıkmış, seni sarmış bir</p>
<p>
hazine gibi...</p>
<p>
Sanmasalar bile O, bir estanse gibi eksantrik bir şey oldu</p>
<p>
sanki tüm kalbinde,</p>
<p>
Come on come on...</p>
<p>
Şimdi ne derse densin bu kafilenin sonu geldi, "ama bugün ama yarın belki yarından da yakın" derler ya...</p>
<p>
Siz, yine beklemek zorundasınız zira o kadar yakın değil!?</p>
<p>
Sabır...sabır..Ya sabır...</p>
<p>
Aydınlığa çıkmamız çok yakın...</p>
<p>
Bekleyen bir çift göz</p>
<p>
Bir çift kulak</p>
<p>
bir suskun dudak dolu insanların</p>
<p>
Bıkkınlığı, yılgınlığı, yarınlarından kaygılı bekleyişleri arasında umudun sesini duymaları onları artık bölemiyor, ayrıştıramıyor ama gittikçe daha bilgece kenetliyor. Bu ise umutsuzluğun umudunun haykırışı gibi...</p>
<p>
Refhan İrtem - refhan irtem 2

Onlar flimlerinde oynatıyorlar soruyorlar;


When you a game diyorlar,


So so darling wait, come so cast


biliyorsan


İşte burdasın..


İtiraf etmeliyim ki, bu bir aşk; uçsuz bucaksız bir aşk…


Sonu gelmeyen, gelecek olmayan sadece o anı yaşadığın bir aşksa eğer sen sevgili gerçekten yaşıyorsun…


Ama öyle bir aşkı yaşıyorsin ki, senden çıkmış, seni sarmış bir


hazine gibi


Sanmasalar bile O, bir estanse gibi eksantrik bir şey oldu


sanki tüm kalbinde,


Come on come on…


Şimdi ne derse densin bu kafilenin sonu geldi,ama bugün ama yarın belki yarından da yakın derler ya…


Siz, yine beklemek zorundasınız zira o kadar yakın değil!?


Sabırsabır..Ya sabır


Aydınlığa çıkmamız çok yakın…


Bekleyen bir çift göz


Bir çift kulak


bir suskun dudak dolu insanların


Bıkkınlığı, yılgınlığı, yarınlarından kaygılı bekleyişleri arasında umudun sesini duymaları onları artık bölemiyor, ayrıştıramıyor ama gittikçe daha bilgece kenetliyor. Bu ise umutsuzluğun umudunun haykırışı gibi…


Refhan İrtem

Okumaya devam et  TOKALAŞMAYI DA TEŞEKKÜRÜ DE UNUTTUK!..

Comments

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir