Almanya’daki Noel öncesi atmosfer, Noel’i kutlamayan göçmenleri de etkileyebiliyor. Birçok göçmen dinî kimliğini unutmasa da, Noel kutlama geleneğine katılmaktan zevk alıyor.
Almanya’da Noel hazırlıkları haftalar öncesinden başlar. Noel kutlayanlar, sevdiklerine uygun hediyeleri seçebilmek için mağaza mağaza dolaşır. Mağazaların vitrinleri, Noel’i hatırlatan beyaz ve kırmızı renklerle donatılır. Kasım ayının sonunda Noel pazarlarının kurulmasıyla birlikte Noel havası ülkenin her yanına yayılır. Bu atmosfer, normal olarak Noel’i kutlamayan göçmenleri de etkileyebiliyor.
Küçük Martin de Noel heyecanını yaşayanlardan biri. Yanakları kıpkırmızı, yüzü gözü un içinde Noel kurabiyesi yapıyor. Annesi Elena Schneider ise sadece yardım ediyor ve oğlunun direktiflerini izliyor. Kurabiye pişirmek, tamamen küçük Martin’in fikri. 9 yaşındaki Martin, tarifi bir okul arkadaşından almış.
Ortodoks Rus ailesi Schneiderlerin evinde Noel geleneği özenle takip ediliyor ancak bu memleketleri Rusya’da pek olağan değil. Michael ve Elena çifti 10 yıldır Almanya’nın Düsseldorf kentinde yaşıyor. İki oğulları da Almanya’da dünyaya gelmiş. Aslında çifte, Noel alışkanlığını aşılayan da çocukları olmuş.
Elena Schneider, “Normal Alman ailelerinde olduğu gibi evi süslüyoruz ve Noel’den önceki dört hafta boyunca her pazar günü Noel mumlarını yakıyoruz. Noel’den önceki ikinci pazar günüyse bir çam ağacı alıp çocuklarla birlikte süslüyoruz. Tabii ki çocuklar bu fikirleri okulda ya da arkadaşları aracılığıyla ediniyorlar. Ben bunu aileye bir mola fırsatı veren ve Noel öncesi zamanı da güzelleştiren güzel bir gelenek olarak görüyorum” diyor.
İki kere Noel kutlaması
Ortodokslar Noeli 6 Ocak’ta kutluyor. Bu nedenle Schneider ailesi iki kez Noel kutlamış oluyor. Elena Schneider, iki kültürden de faydalandıklarını söylüyor: “Bizde Noel sezonu toplam altı hafta sürüyor. Alman Noel’inden önceki dört hafta ve ardından Ortodoks kutlamasına kadar geçen iki hafta. Dolayısıyla çifte hediye alıyor, çifte neşe ve mutluluk yaşıyoruz. Tabii buna da en çok çocuklar seviniyor.“
Noel kurabiyeleri hazır olunca, küçük Martin akordeonla biraz prova yapıyor. Noel konseriyle ailesine sürpriz yapmak istiyor. Schneider ailesinde hazırlıklar son hızıyla devam ederken, Turgut ailesi de Dortmund’daki Noel panayırında dolaşıyor.
Noel panayırlarına ziyaret
33 yaşındaki Turgay Turgut, Almanya doğumlu. Ailesinin hiçbir zaman Noel kutlaması yapmadığını söyleyen Turgut, yine de çocukken etraftaki pırıltılı görüntülerin büyüsüne kapıldığını belirtiyor.
Turgut, “Okuldayken, yaşıtlarım Noel’den önce ne hediye alacaklarını konuşurlardı. Türk çocuklar olarak hediye almak bizlere de çok heyecan verici gelirdi. Daha sonra örneğin Noel Baba ve Noel süslemeleri geleneğini aldık. Aile içinde Noel ağacı olması ya da Noel süslemeleriyle masa dekorasyonu yapılmasını güzel buluyorduk. Ancak Noel hiç bir zaman kutlanmadı. Bizim için sadece bir tatil günüydü” şeklinde konuşuyor.
Turgay Turgut evli ve bir de oğlu var. Noellerin kendi ailesi içinde artık çocukluğunda olduğundan daha büyük bir rol oynadığını söyleyen Turgut, “Biz kutlamayı biraz değiştirilmiş biçimiyle aldık. Din arka planda kaldı. Tam aksine güzel bir akşam, güzel bir ağaç, dekorasyonlar ve o akşamki genel atmosfer önem kazandı. Her halükarda Noel pazarlarına gidiliyor ya da sıcak bir şarap içiliyor. Kendimiz bir şeyler pişirmiyoruz. Ancak iş satın almaya gelince tabii ki tarçınlı kurabiyeler ya da Noel keklerini satın alıyoruz. Dolayısıyla bizde de yiyecek bir şeyler oluyor” ifadelerini kullanıyor.
Hindu ailesinin hazırlıkları
Pathak ailesi de Noel hazırlıklarını sürdürüyor. 67 yaşındaki Hindu Raju Pathak, Alman eşine Noel ağacını süslerken ya da kurabiye pişirirken yardımcı oluyor:
Raju Pathak, “Eşim de çocuklar da Noel ağacına hasta. Benim için bir şey fark etmiyor. Tabii ki onları gözlemliyor ve mutlu oluyorum. Hediyeler alıyorum ama ben kimseye bir şey hediye etmiyorum. Belki sadece bir şiir. Her şeyi istenildiği gibi yapıyorum. Ben zaten Hindu festivallerini de hiç kutlamam çünkü Ateistim” diyor.
© Deutsche Welle Türkçe
Nadja Baeva / Çeviri: Başak Sezen
Editör: Ahmet Günaltay
Bir yanıt yazın